Zo, mijn eerste blogbericht is een feit. In deze blog wil ik onder meer berichten over de lopende ontwerp- en cocreatietrajecten als een soort ervaringsopbouw in verband met de huidige stedenbouwkundige en ruimtelijke uitdagingen. Het trof me eens te meer dat ik me zo thuis kon voelen in een vreemd huis omdat ik net tevoren een gesprek had met mensen die het moeilijk hadden om te verhuizen weg van hun ouderlijke woonst. Dat we allemaal in de stad zouden moeten wonen is blijkbaar makkelijker gezegd dan gedaan. Bij een bezoek aan ons huis in het midden van de voormalige landloperskolonie in Merksplas hoorde ik eerder deze week meerdere - nochtans enthousiaste stadsbewoners - dat ze het toch wel missen dat gewoon buiten kunnen stappen voor een ochtend- of avondwandeling. Aan deze verzuchtingen naar natuurlijke ruimte tegemoetkomen betekent dus anders omgaan met het ontwerpen van onze steden en dorpen. Woontypologieën waar je met je mountainbike kan binnenkomen en natuur vlakbij huis. Waar wachten we op, beleidsmakers en ontwerpers?
Info: Eerder dit jaar programmeerde ik bij AR-TUR ism Kamp C de lezingenreeks 'Bouwstenen voor een nieuwe wooncultuur'. Een neerslag hiervan wordt verwacht begin 2017 in cahier #6 van AR-TUR.
