Het voelt nog steeds vreemd, nu ik er aan terugdenk. Pas een dag nadat ik opeens moederziel alleen op straat werd achtergelaten door mijn gezinsleden van niet meer dan één uur vond ik de sleutel van het huis in de zak van mijn jas. Die sleutel was me overhandigd op de plaats van afspraak - voor de gelegenheid Hof ter Duinen in Turnhout - met het adres in mijn oor gefluisterd.
En zo was ik dan op weg over de Merodelei op weg naar 'Huis', een 'theatervoorstelling voor één persoon', in de hoop niet aan de verkeerde voordeur te staan morrelen. De deur ging alvast open, dat trof.
"Niemand thuis? Hallo? Hallo? Halloooo!!!" Met de stoute schoenen aan dan toch maar even de trap in de imposante inkomhal opgelopen. Opeens dan toch een groet. "Dag, mam!"
Mam? Oeps! En opeens word je dan meegezogen in een rollercoster van opeenvolgende ervaringen. Een stukje accordeon aanhoren bij de een. Een simpele groet van de ander. Het kleine zusje vraagt om hulp bij het leren van haar woordjes Frans met de uitdrukkelijke vraag om niet aan papa te vertellen dat ze ze niet al kent. Ah, er is ook een papa? Laat die nu net bellen met de vraag de soep op te warmen, want bijna thuis. "Waar de soep staat? Je weet dat toch, schat!" Vreemd genoeg voel ik een vaag thuisgevoel. Het voelt wat schizofreen, bijna alsof ik maanden afwezig ben geweest, en net terug ben uit een psychiatrische instelling, of zoiets.
"Heb je het koud, mam?" "Nee, waarom?" "Je hebt je jas nog aan. Je weet toch waar hij moet hangen?" "?"
Pap komt thuis. "Heeft kleine zus haar woordjes geleerd?" Eenvoudige vragen, waardoor iets van je wordt verwacht en die je telkens weer een beetje van je stuk brengen.
Aan tafel gaat alles zijn gewone gangetje. Er wordt soep gegeten en het is blijkbaar tijd voor de wekelijkse vergadering. Ook daar weer de confrontatie met het thuisgevoel en toch weer niet.
En dan is het tijd om naar een babyborrel te gaan, zo blijkt. En voor je het weet, sta je moederziel alleen aan de voordeur op straat, terwijl pap met een jonge vrouw en kind een wagen instapt.